ERMELO – Wie iemand heeft vermoord, wordt doorverwezen naar een strafrechtadvocaat, maar wie een huis heeft gekocht, dat uiteindelijk verborgen gebreken blijkt te hebben, is bij Voss Advocaten aan het juiste adres. De drie advocaten die werken op het kantoor in Ermelo zijn gespecialiseerd in arbeidsrecht, personen- en familierecht, verbintenissenrecht (contractenrecht), handelsrecht, vastgoed, en huurrecht.
Advocaten Paul van Oss en Rick Smit vertellen hoe hun gemiddelde werkdag eruit ziet en lichten een tipje van de sluier van hun privéleven op. Zowel Paul als Rick staan rond zeven uur op, maar Rick gaat eerst een half uur met zijn hond op pad. Paul: “Ik ga met de fiets naar kantoor, behalve als ik naar de rechtbank moet, dan ga ik met de auto. Meestal naar Apeldoorn, Utrecht, Arnhem of Zutphen”. De ochtend ziet er voor de beide advocaten in grote lijnen hetzelfde uit. Paul: “Ik ontvang cliënten, schrijf brieven, ga naar zittingen en bestudeer processtukken. Natuurlijk doe ik veel telefonisch, maar ik wil altijd de eerste keer iemand in het echt zien, dat werkt voor mij beter. Tussen de middag lunchen we gezamenlijk hier op kantoor en de middag ziet er voor ons beiden ongeveer hetzelfde uit.” Rick: “Je vergeet te zeggen dat je mij de hele dag dwars zit.” De collega’s hebben duidelijk veel plezier met elkaar, maar bovenal in hun werk. Maar wat voor soort zaken behandelen ze eigenlijk? Rick: “Mensen die ontslag op staande voet krijgen, maar ook werkgevers die iemand willen ontslaan en dat op de juridisch juiste manier willen doen.” “Problemen rondom de levering, huur en verhuur van woningen of bedrijfspanden, (koop)overeenkomsten die niet worden nagekomen, eigenlijk doen we met z’n drieën wel bijna alles waar onze klanten tegenaan lopen” vult Paul aan. “Wij vinden het klantcontact het allerbelangrijkste en zoeken naar mogelijkheden om een zaak goed op te lossen. En dat hoeft niet altijd met een procedure, je kunt ook met elkaar in gesprek gaan en zo tot een oplossing komen”, zegt Rick.
Voor Rick stond al heel vroeg vast dat hij advocaat wilde worden. Rick: “Er kwam altijd een advocaat bij mijn opa over de vloer en ik vond dat al van jongs af aan heel interessant. Ik denk dat ik een jaar of 5 was toen ik al riep dat ik advocaat wilde worden.” Rick is sinds maart 2019 advocaat, maar heeft volgens zijn zeggen zijn studie grotendeels bekostigd door van 2009 tot 2018 als professioneel marathonschaatser aan de weg te timmeren. “Ik ben in 2019 gestopt met schaatsen”, zegt hij. Er was een kleintje op komst en bovendien was het ook niet vol te houden om 25 uur per week te trainen, iedere zaterdag van oktober tot maart naar Heerenveen te moeten om te trainen, naar trainingskampen te gaan en ga zo maar door. En op zeker moment moet je toch stoppen. Achteraf gezien wel jammer dat ik nooit aan de Elfstedentocht mee heb kunnen doen, maar het is niet anders. Mijn werk als advocaat heeft best veel raakvlakken met topsport. Ik moet geconcentreerd zijn en me goed voorbereiden op de zaak, eigenlijk is het een soort topsport; ik vind dat echt heel leuk.”
Paul had niet echt van jongs af aan plannen om de advocatuur in te gaan. Paul: “Ik vond de rechtenstudie leuk, ik vind het vak zelfs erg leuk, maar ik had ook zomaar iets anders kunnen gaan doen; het leven zit immers vol toevalligheden. Docent rechtsgeleerdheid, ik denk dat ik dat ook erg leuk zou hebben gevonden. Mijn vader was ook leraar. Ik heb weleens een gastles gegeven.” Over leuk gesproken: zijn er nog aspecten aan het vak van advocaat die er voor hen uitspringen? Het moge duidelijk zijn dat Rick op deze vraag antwoordt dat hij de zittingen het meest interessant vindt, dat herinnert hem het meeste aan zijn tijd als topsporter! Tegenwoordig moet op rechtszittingen weer overal de toga aan, het is weer wat formeler geworden dan een aantal jaren terug. “Als ik mijn toga aantrek voelt dat toch een beetje als vroeger, het moment dat ik het schaatspak aantrok, zo van: nu moet het gebeuren.” Paul houdt ook van zittingen maar is ook groot liefhebber van het maken van processtukken, en dan het liefst in ingewikkelde zaken. “Bondige strakke teksten maken. Da’s voor mij toch een soort sport. En wat prettig leest krijgt toch ook meer aandacht van de rechter. En natuurlijk: problemen oplossen en lastige klippen omzeilen zie ik ook als een uitdaging, dat geeft me na afloop een goed gevoel”, zegt hij.
De collega’s verlaten allebei rond half zeven het kantoor en hebben vervolgens gemeen dat ze zichzelf geen van beiden Keukenprins noemen en gewoon bij hun gezin aan tafel kunnen aanschuiven. Na het eten verdwijnt Paul geregeld naar de garage om zich bezig te houden met zijn grote liefde: “Ik sleutel graag aan klassieke mooie auto’s en als ik dan klaar ben met het restaureren van een Peugeot of Panhard, dan verkoop ik hem weer, want het opknappen vind ik veel leuker dan het bezit. Wel heb ik een paar keer rally’s gereden, zoals de Molentoertocht in Ermelo. In mijn vrije tijd ben ik vaak aan het prutsen. Meestal dus aan auto’s, maar van klokken, benzinedruklampen en ander oud spul ben ik ook niet vies. Wat ik de mooiste auto vind? Ik denk toch wel de Alfa Romeo Freccia d’Oro”.
Paul is lid van de Rotary Club, een organisatie die onder meer wereldwijd, maar ook op lokaal niveau, allerlei maatschappelijke acties op touw zet. In die hoedanigheid was onlangs nog te vinden bij de grootste supermarkt van Ermelo, waar hij probeert spullen in te zamelen voor de lokale Voedsel bank. Paul: “Dat is erg leuk om te doen. Iedereen is enthousiast.”
Voor Rick staan de avonden voornamelijk in het teken van zijn gezin én van sport. Rick: “Mijn dochters zijn tweeënhalf en anderhalf en ik vind het erg leuk om met die kleintjes bezig te zijn. Daarnaast ga ik twee á drie keer per week fietsen met een groep wielrenners.” In de spaarzame vrije tijd die overblijft zet Rick zich in voor de zakelijke netwerkorganisatie BNI én is hij lid van de Tuchtcommissie van de KNSB, waar hij als tuchtrechter aan verbonden is. “Tijdens een marathon komt het wel eens voor dat iemand beweert dat een ander hem van de baan heeft geduwd. En dan kom ik in actie”, licht hij als voorbeeld toe. Na een drukke en afwisselende dag gaat op beide adressen rond half twaalf het licht uit en is de zaak gesloten!
Volledig artikel uit de Veluwse Courant lezen? Klik hier